سپر در مهندسي عمران کاربردهاي مختلفي داشته و در اکثر مواقع از آن به عنوان حائل يا نگهدارنده استفاده می شود. سپرها به منظور تامین هدف های مختلف به اشکال مختلفی ساخته می شوند.
در روش نگهداري گود توسط سپر، ابتدا در طرفين گود سپرهايي کوبيده مي شود و سپس خاکبرداري انجام مي گردد. پروفيل ورق ها از جنس فولاد و ذوزنقه اي شکل است و ضخامت ورق ها 1 تا 5/1 سانتي متر مي باشد. پس از آنکه عمق خاکبرداري به حد کافي رسید، در کمرکش سپرها و بر روي آن ها، تيرهاي پشت بند افقي نصب مي گردد و سپس قيد هاي فشاري قائم در جهت عمود بر صفحه سپرها به پشت بندهاي افقي وصل مي شود. دليل استفاده از پروفيل بال پهن در اين روش به دليل پخش تنش در بين سپرها و جلوگيري از تمرکز تنش و لهيدگي سپرها است. همچنين به دليل داشتن ممان اينرسي زياد، پروفيل H از تغيير شکل سپرها جلوگيري مي کند. از سپر ها علاوه بر حفاظت ترانشه¬ها و ديواره هاي گودبرداري، براي حفاظت از ساحل در مقابل فرسايش و ديگر کارهاي آبي، نيز استفاده مي شود. از مزاياي اين روش راحتي در کوبيدن، نصب و بيرون کشيدن سپرها و استفاده مجدد از مصالح و نيز نیاز کمتر این روش به المان های افقی و قائم است که از این جهت بر روش های دیگر برتری دارد. بنابراین محدوديت هاي اشغال فضاي داخل گود کمتر وجود دارد. ليکن از جمله معايب اين روش علاوه بر هزينه بالای تامين مصالح، وابستگي آن به نصب سپرهاي فلزي مي باشد که در محيط هاي شهري به دليل وجود تاسيسات زيربنايي شهري (مانند شبکه آب شهري) و ايجاد لرزش و صداي ناشي از کوبيدن سپرها محدوديت هايي را به وجود مي آورد. همچنين کوبيدن سپر ها در زمين هاي سنگي و يا خاک هاي بسيار متراکم (مانند خاک هاي سمنته شده) به سختي امکان پذیر است و ممکن است سپر در حین کوبيدن دچار اعوجاج گردد. برخي از کاربردهاي روش سپرکوبي در شکل زير نشان داده شده است.
