درمورد سختی:
سختی (Hardness) به معنای مقاومت جسم در برابر فرورفتگی است. به دست آوردن مقدار سختی یک نمونه با استفاده از تست سختی (Hardness Test) انجام می‌شود. تعدادی روش برای این مهم وجود دارد مانند:
- سختی برینل (Brinell Hardness)
- سختی ویکرز (Vickers Hardness)
- سختی راکول (Rockwell Hardness)
- سختی نوپ (Knoop Hardness)
- سختی شور اسکلروسکوپ (Shore Scleroscope Hardness)
سختی سنجی چیست؟
سختی سنجی، یک آزمون مکانیکی ارزشمند، واضح و معمول است که در طول ۲۵۰ سال گذشته برای اکثر مواد و به خصوص فلزات استفاده می شود. شواهد نشان می دهند سختی سنجی اولیه در سال ۱۷۷۲ شروع شد. در آن زمان لبه دو نمونه فلزی منشوری شکل بر روی هم فشار داده می شدند و هر ماده ای که بر روی دیگری خراش می انداخت سخت تر شناخته می شد.
تست‌های سختی سنجی (Hardness Test)، مقاومت مواد در برابر فرسایش را اندازه می‌گیرند. برای بیشتر فلزات، شکل پذیری و مقاومت در برابر خوردگی با افزایش سختی کاهش می‌یابد. از آنجایی که هر عملیاتی در حین جوشکاری دارای تاثیرات متالورژیکی است، برخی مشخصات نیاز به یک محدوده‌ی بالایی برای سختی قابل قبول در نواحی مختلف جوش دارند.
تست سختی سنجی با تجهیزاتی انجام می‌شود که تحت یک بار مشخص، یک توپ فولادی کوچک سخت یا نوک الماسی را به سطح فلز اعمال می‌کند. عمق نفوذ یا بصورت مستقیم توسط دستگاه اندازه گرفته می‌شود یا با توجه به ابعاد جوش تعیین می‌شود. بازرس جوش با مرتبط کردن یک عدد به هر عمق جوش می‌تواند میزان سختی را تعیین کند.
مطالب مرتبط:
