آزمایش تک محوری (unconfined compressive test)

مقاومت فشاری تک محوری عبارت است از حداکثر نیروی وارد بر واحد سطح به هنگام شکست نمونه و یا نیروی وارد بر واحد سطح هنگامی که 20% کرنش محوری انجام می گیرد. این نوع آزمایش را می توان به دو روش انجام داد:

1. روش کنترل تنش
2. روش کنترل کرنش

عمدتاً از روش کنترل کرنش استفاده می شود و از انجام روش کنترل تنش به علت مشکل بودن اجرا صرف نظر می شود.
برای به دست آوردن مقاومت برشی یک نمونه خاک، از پوش گسیختگی موهر-کولمب استفاده می شود، این پوش گسیختگی در صفحه τ –σ به پارامتر های φ و c وابسته است که مؤلفه های مقاومت برشی خاک هستند. در آزمایش تک محوری امکان زهکشی به نمونه داده نمی شود، بنابراین نمونه دارای φ نمی باشد.

روش انجام آزمایش تک محوری:

مقداری خاک خشک برداشته و به میزان 20% خاک خشک، به آن آب اضافه می کنیم. خوب خاک را مرطوب می کنیم و سپس مقداری خاک را درداخل قالب که قبلا دیواره آن را روغن زده بودیم، می ریزیم و در هر بار خوب آن را می کوبیم و این کار را تا تمام شدن خاک ادامه می دهیم. سپس نمونه را از داخل قالب بیرون آورده و آن را درمرکز صفحه در پایین دستگاه بارگذاری قرار می دهیم. دستگاه را طوری تنظیم می کنیم که بدون وارد کردن نیرو با نمونه تماس پیدا کند. سپس عقربه گیج را روی صفر و سرعت بار گذاری را طبق استاندارد 0.5 تا 2 میلی متر بر دقیقه قرار می دهیم. سپس به ازای هر 15 ثانیه بار وارده و تغییر شکل را اندازه می گیریم. آزمایش در یکی از حالات زیر متوقف می شود:

1. بار در نمونه کاهش یابد
2. برای دو قرائت مقدار یکسانی حاصل گردد
3. تغییر مکان آن 20% نمونه اولیه باشد

مطالب مرتبط:

آزمایش سه محوری

آزمایش تحکیم