درباره زمان پراش:
اگر چه زمان پراش را می توان برای کاربردهای مختلف استفاده کرد، کاربرد اصلی آن تست جوش محیطی و محوری درزهاست که به عنوان اسکن عمودی نیز شناخته می شود. از زمان پیدایش TOFD در دهه 1970، استفاده از این روش تست غیرمخرب معتبر و قابل اعتماد به طور پیوسته افزایش یافته است. اجرای دستی با TOFD امکان پذیر است، معمولا، از این روش در ترکیب با اینکودر یا اسکنر صنعتی استفاده می شود. در امریکا، معمولا TOFD همراه با تکنیک های پالس اکو یا آرایه فازی (فیزره) همراه است تا نواحی ریشه و کلاه جوش را پوشش دهد. تست زمان پراش در اصل برای اندازه گیری نقص‌های جوشکاری که با دیگر روش‌های التراسونیک شناسایی شده، در نظر گرفته شده بود.
این تکنیک در آلمان مورد استفاده قرار گرفت و بعدا اعلام شد که تکنیک TOFD نیز در بازرسی‌های نقایص مختلف استفاده شده است. علاوه بر این، سادگی اصل اسکن آن، کاربرد در بسیاری از اجزای مختلف را ممکن می‌سازد، از جمله هندسه‌های پیچیده مانند نازل‌ها و گره‌ها.
مزایای آزمون زمان پرش:
- مبتنی بر پراش می باشد، و کاملا مستقل از زاویه چقرمگی جوش و آرایش عیوب است.
- از زمان ورود سیگنال دریافت شده از نوک ترک برای یافتن محل دقیق عیب و اندازه عیب استفاده می شود.
- قابلیت اندازه گیری دقیق، آن را به یک روش ایده آل برای عیب یابی تبدیل کرده است.
- راه اندازی و تست سریع، سبب شده است که بتواند ناحیه وسیعی را با استفاده از یک پرتو پوشش دهد.
- اسکن سریع با تصویربرداری و ضبط کامل اطلاعات.
- قابل استفاده برای بازرسی خوردگی.
- تجهیزات مورد نیاز بسیار مقرون به صرفه.
- بسیار حساس به انواع مختلف عیوب جوش.
مطالب مرتبط:
